mozaika ZAPRASZAMY

do kościoła Świętej Rodziny Warszawa ul Rozwadowska 9/11

16 grudnia 2025 (wtorek)

19.00 Msza święta
20.00 konferencja

Dyżur liturgiczny pełni Grupa Medyczna

Relacja z rekolekcji w Małym Cichym 1 - 9.07.2022

RELACJA Z REKOLEKCJI W MAŁYM CICHYM 1 - 9 lipca 2022
"Wybieram wszystko, czego Ty pragniesz!"

Temat tegorocznych rekolekcji został wyrażony słowami św. Tereski od Dzieciątka Jezus:
Wybieram wszystko, czego Ty pragniesz!.
To zawołanie, swoje pragnienie i modlitwę skierowaną do Boga, święta tak wyjaśnia: ... Później,
kiedy zetknęłam się z pojęciem doskonałości, zrozumiałam, że aby zostać świętą, trzeba dużo
wycierpieć, szukać zawsze tego, co doskonalsze, i zapomnieć o sobie. Zrozumiałam, że
doskonałość ma wiele stopni i że każdy decyduje w sposób wolny, na ile odpowie na
zaproszenie Naszego Pana. Może dla Niego uczynić mało lub dużo; mówiąc krótko, może
przebierać pośród wyrzeczeń, których On od nas wymaga. Wówczas podobnie jak w
dzieciństwie wykrzyknęłam: «Boże mój, wybieram wszystko! Nie chcę być świętą na pół, nie
boję się dla Ciebie cierpieć, jedyne, czego się boję, to że zachowam swoją wolę. Więc mi ją
zabierz, ponieważ wybieram wszystko, czego Ty chcesz!...»”(Rkp A, 10r-10v
W słowie skierowanym do uczestników w Informatorze rekolekcyjnym, przedstawiając tematykę
tegorocznych rekolekcji, Ksiądz Andrzej Mazański (moderator diecezjalny RRN) napisał: "W
naszej codziennej modlitwie zwracamy się do Boga Ojca: „Bądź wola Twoja, jako w niebie, tak i
na ziemi”. Idąc za pouczeniem naszego Pana, Jezusa Chrystusa budzimy, ożywiamy i
pogłębiamy w sobie pragnienie, aby wola Boża w pełni, jak najdoskonalej (tak jak w niebie)
realizowała się pośród nas, tu na ziemi. Nie jest łatwo rozpoznawać i realizować Boże plany, nie
sprzeciwiać się Bożym zamiarom, ale przyczyniać się do ich urzeczywistnienia. Psalmista
powie: „Daj mi poznać Twoje drogi Panie, naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami” (Ps. 25).
Uczestnicząc w rekolekcjach i my włączamy się w nurt tych pragnień, licząc, że Matka Boża,
św. Tereska od Dzieciątka Jezus, św. Karol de Foucauld i św. Maksymilian Kolbe poprowadzą
nas Bożymi ścieżkami."
Maryja najdoskonalej wypełniała w swoim życiu wolę Boga. W tym kontekście
rozważaliśmy przesłanie Matki Bożej z Fatimy. Tekstem wprowadzenia do tego wątku rekolekcji
były słowa Kard. J. Ratzingera: Chciałbym na koniec powrócić jeszcze do kluczowych słów
„tajemnicy” fatimskiej, które słusznie zyskały wielki rozgłos: Moje Niepokalane Serce zwycięży.
Co to oznacza? Serce otwarte na Boga i oczyszczone przez kontemplację Boga jest silniejsze
niż karabiny i oręż wszelkiego rodzaju. Fiat wypowiedziane przez Maryję, to słowo Jej serca,
zmieniło bieg dziejów świata, ponieważ Ona wydała na ten świat Zbawiciela – ponieważ dzięki
Jej „Tak” Bóg mógł się stać człowiekiem w naszym świecie i pozostaje nim na zawsze. Szatan
ma moc nad tym światem, widzimy to i nieustannie tego doświadczamy; ma moc, bo nasza
wolność pozwala się wciąż odwodzić od Boga. Od kiedy jednak sam Bóg ma ludzkie serce i
dzięki temu skierował wolność człowieka ku dobru, ku Bogu, wolność do czynienia zła nie ma
już ostatniego słowa. (Kard. J. Ratzinger, Komentarz teologiczny do trzeciej tajemnicy
fatimskiej, 13.05.2000)
Rekolekcje rozpoczęliśmy Mszą Świętą w kościele pw. Świętego Józefa Oblubieńca
Najświętszej Maryi Panny w Małym Cichym, koncelebrowaną przez Ks. Kazimierza
Sztajerwalda (moderator rekolekcji) i Ks. Andrzeja Mazańskiego.
W homilii Ks. Kazimierz zachęcił nas do poszukiwania woli Bożej, najpierw poprzez
oczyszczenie serca, osobiste nawrócenie. Na rekolekcjach mamy możliwość otwierania się na
Boga przychodzącego w swoim Słowie, a także poprzez dane nam wydarzenia, sytuacje,
uczenia się rozeznawania woli Bożej i sprawiania radości Panu: Usłyszmy w swoich
sercach wezwanie: Pójdź za Mną, idź za natchnieniami Słowa Bożego.
Temat główny został rozwinięty w konferencjach kapłanów w tematach kolejnych dni:
1. Kochać Boga, to wybierać Jego pragnienia
2. Prawdziwi i fałszywi przewodnicy na drodze do szczęścia
3. Jak pytać Boga o Jego plany?
4. Czy znasz swoje prawdziwe motywacje?
5. Boże niespodzianki a nasze plany i wizje
6. Gdy sądzisz, że wiesz lepiej (niż Bóg) – możesz wszystko zmarnować
7. W niewoli schematów czy w ramionach Miłosierdzia?
Zapis treści wygłoszonych konferencji publikujemy w oddzielnym artykule. Zapraszamy do
zapoznania się lub przypomnienia sobie usłyszanych treści.
Dzieci i rodzice zostali zaproszeni do uczestnictwa w programie dziecięcym, realizowanym
z pomocą animatorów: Wolą Bożą jest wasze uświęcenie.
Dzieci modliły się i uczyły rozpoznawać wolę Bożą. Każdego dnia rozważały podczas medytacji,
spotkań w grupach oraz wieczornej modlitwy z rodzicami temat dnia swojego programu.
Formacja duchowa dzieci odwoływała się do przykładów z codziennego życia, także życia
rodzinnego, świętych i błogosławionych: Dominika Savio, Tereski z Lisieux, Chiary Luce
Badano, Salvatore Mellone, Guido Schaffer, Laury Vicuna.
Grupa młodzieży uczestniczyła w programie dla dorosłych i miała codziennie spotkania z
animatorem (jedno ze spotkań miało charakter kilkugodzinnej górskiej wycieczki).
W tym roku do Małego Cichego przyjechało nas 110 osób, w tym 17 dzieci do lat 12 i
sześcioro młodzieży. Posługę duchową pełniło dwóch kapłanów: Ks. Kazimierz Sztajerwald, Ks.
Andrzej Mazański.
Gościliśmy także Ks. Cezarego Siemińskiego z RRN diecezji płockiej, Ks. Dariusza Kowalczyka
- moderatora krajowego RRN oraz Ks. Stefana Czermińskiego z RRN diecezji katowickiej,
którzy wygłosili konferencje.
Każdy dzień rozpoczynaliśmy modlitwą - półgodzinną medytacją w kościele, z
pomocą tekstów Ewangelii "z dnia" zamieszczonych w Informatorze rekolekcyjnym, który
otrzymał każdy dorosły uczestnik oraz młodzież. Można było rozmyślać w ciszy, samodzielnie
albo uczestniczyć w medytacji prowadzonej przez animatora albo wraz ze swoim dzieckiem
uczestniczyć w medytacji dzieci prowadzonej w domach przez jednego z rodziców.
Centralnym wydarzeniem każdego dnia była Msza Święta, po której kapłan głosił konferencję
tematyczną.
Kolejnym duchowym punktem były spotkania domowe - dzielenie się uczestników na podstawie
treści konferencji - w grupach dzielenia sformowanych w domach.
W czasie konferencji i dzielenia dzieci i młodzież uczestniczyły w swoich spotkaniach
prowadzonych przez animatorów.
Wieczorem rodzice modlili sie ze swoimi dziećmi z pomocą drukowanego materiału
formacyjnego, stosownie do odpowiedniego tematu programu dziecięcego.
Od godz. 21:00 adorowaliśmy w kościele Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie.
Wiele osób przystąpiło do Sakramentu Pokuty, kapłani służyli także uczestnikom rozmową
duchową.
Kolejne dni miały zaplanowane charakterystyczne wydarzenia jednorazowe. W
sobotę 2.07. udaliśmy się pieszo przez las do Murzasichla, gdzie w kościele pw. Najświętszej
Maryi Panny Królowej odmówiliśmy różaniec oraz rozważaliśmy przez 15 minut tajemnice
różańca, pragnąc wynagradzać Niepokalanemu Sercu Maryi za zniewagi i bluźnierstwa, tak jak
prosiła Matka Bożą objawiająca się siostrze Łucji; w tej intencji ofiarowaliśmy również Komunię
św., a także spowiedź, aby wypełnić wszystkie warunki wynagrodzenia w pierwszą sobotę
miesiąca.
W niedzielę rano odprawiliśmy nabożeństwo Drogi Światła na drogach wsi Lichajówka, a po
południu spotkaliśmy się w plenerze na "pogodnym wieczorze", aby się lepiej poznać i
zaprezentować swoje domowe wspólnoty.
W poniedziałek i wtorek po obiedzie była okazja do indywidualnych wycieczek w góry, wiele
osób odwiedziło Sanktuarium Matki Bożej Królowej Tatr na Wiktorówkach, a także dla chętnych
projekcja filmu "Fatima".
W środę nawiedziliśmy Sanktuarium Matki Bożej Królowej Podhala w Ludźmierzu, tam była
Msza Święta i konferencja dla wszystkich rekolekcji Ruchu odbywających się w tym czasie w
okolicy (Płock i Łomża, Radom, Warszawa i Warszawa-Praga).
W czwartek pojechaliśmy do Sanktuarium Matki Bożej Częstochowskiej na Bachledówce, gdzie
uczestniczyliśmy w Mszy Świętej i wysłuchaliśmy konferencji wraz z grupami rekolekcyjnymi
RRN z Archidiecezji Warszawskiej oraz Diecezji Radomskiej. Wieczorem, przed adoracją,
obejrzeliśmy i wysłuchaliśmy prezentacji Ks. Dariusza Kowalczyka dotyczącej duchowego
przesłania Matki Bożej: woli Bożej objawionej nam w Fatimie, na podstawie obrazów z filmu
"Fatima".
W piątek odprawiliśmy Drogę Krzyżową (w terenie), w okolicach osiedla Błociska.
Rekolekcje były dla nas zachętą do odkrywania w naszym życiu woli Bożej
i dawania odpowiedzi, której Pan Bóg pragnie i od nas oczekuje.
Dziękujemy Panu Bogu za ten czas i wszystkie łaski, które nam dał.
Dziękujemy także ludziom - wszystkim uczestnikom rekolekcji, a w sposób szczególny
tym, którzy podjęli posługę i różne funkcje:
- Księżom - Kazimierzowi Sztajerwaldowi i Andrzejowi Mazańskiemu za sprawowane dla
nas Msze Święte, za homilie i konferencje, za spowiedzi i rozmowy duchowe i każdą inną
posługę w Małym Cichym;
- Księżom: Dariuszowi Kowalczykowi, Cezaremu Siemińskiemu, Jackowi Gołębiowskiemu
z RRN Płock i Stefanowi Czermińskiemu za wygłoszone konferencje;
- Diakonowi stałemu Markowi Chacińskiemu za posługę przy ołtarzu w czasie Mszy
Świętych i adoracji, wygłoszenie homilii i poprowadzenie medytacji oraz prowadzenie
spotkań grupy młodzieży;
- animatorom dziecięcym: Małgosi Tatarynowicz, Izie Błońskiej, Wiesi Banaszek i Eli
Konopka;
- prowadzącym medytacje dzieci: Joasi Romatowskiej i Frankowi Niemyskiemu;
- animatorom domów: Bogusi Dorociak, Adamowi Kubickiemu, Teresce Domańskiej,
Arturowi Paprockiemu, Ewie Brzostek i Maćkowi Babińskiemu za trud organizacyjny,
tworzenie wspólnot domowych, prowadzenie spotkań i modlitwę za swoich uczestników
rekolekcji;
- animatorom grup dzielenia w domach, którymi byli animatorzy domów oraz dziękujemy: Iwonie Skibie,
Paulinie Niemyskiej, Bożenie Rakowskiej, Marii Walasek i Ewie Morkowskiej.
- Krzysztofowi Kozłowskiemu za pomoc w wydaniu drukowanych materiałów
rekolekcyjnych: informatorów, śpiewników, materiałów dla dzieci i rodziców;
- Andrzejowi Pomiankowskiemu za przygotowanie tekstów i udział w prowadzeniu
nabożeństwa wynagradzającego Niepokalanemu Sercu Maryi;
- animatorowi liturgicznemu Jerzemu Jaworskiemu;
- animatorce muzycznej Małgosi Babińskiej i oraz całemu zespołowi muzycznemu;
- animatorowi muzycznemu ds. technicznych audio/wideo Maćkowi Wyrzykowskiemu;
- Gabrysi Chacińskiej za organizowanie przejazdów busami do Ludźmierza, na
Bachledówkę i do Zakopanego;
- Markowi Borucie za organizację wycieczki po górach dla młodzieży.

Bóg zapłać wszystkim.
Ela Myśliwiec i Tomek Kosko

W najbliższym czasie będzie można zapoznać się z zapisanymi konferencjami z rekolekcji w Małym Cichym.

Zapraszamy do lektury.

O rekolekcjach wakacyjnych. Konf.21.06.2022

Konferencja ks. Andrzeja Mazańskiego

Zacisze, 21 czerwca 2022

Św. Teresa z Lisieux - święta paradoksu

Temat tegorocznych rekolekcji wakacyjnych brzmi: „Wybieram wszystko, czego Ty pragniesz”. Autorką tego zdania jest św. Teresa od Dzieciątka Jezus z Lisieux. Słowa świętej wyrażają postawę gotowości wyboru wszystkiego, co jest wolą Pana Boga w naszym życiu.

W psalmie 25 czytamy: Daj mi poznać drogi Twoje Panie i naucz mnie Twoich ścieżek. Prowadź mnie według Twojej prawdy i pouczaj, bo Ty jesteś Bóg mój i Zbawca, i w Tobie mam zawsze nadzieję. (Ps 25, 4-5) W tych słowach akcent jest położony na poznanie dróg woli Bożej, odczytanie co Bóg od nas oczekuje, ale też do czego nas wzywa, jak mamy poruszać się na tej drodze, z jakim nastawieniem serca i woli oraz jak należy realizować wolę Bożą. Tak naprawdę całe życie uczymy się uczymy się chodzić drogami Bożymi.

W czasie rekolekcji będziemy się opierać na niebieskich zeszytach: „Abym spełniał wolę Twoją, Boże” (Zeszyt nr 10), oraz „Bo myślisz nie na sposób Boży, lecz na ludzki” (Zeszyt nr 15) oraz na fragmentach z książki ks. Tadeusza Dajczera „Rozważania o wierze”. W czasie rekolekcji będą podjęte między innymi takie zagadnienia jak: pragnienie poznania woli Bożej, kto może być przewodnikiem w poznaniu woli Bożej, jak pytać o wolę Bożą, jak przyjmować Boże niespodzianki, jakie są przeciwności na drodze, niebezpieczeństwa i pokusy na drodze poszukiwania woli Bożej.

W czasie rekolekcji będziemy uczestniczyli w codziennej Mszy świętej, będziemy słuchali konferencji, a w czasie grup dzielenia będzie można usłyszeć świadectwa osób doświadczających działania Pana Boga i prowadzenia przez Matkę Bożą. Rekolekcje to też wydarzenia pokazujące, że Bóg współdziała z nami.

Codziennie modlimy się o wypełnienie woli Bożej. W Modlitwie Pańskiej wypowiadamy słowa: „Bądź wola Twoja, jako w niebie, tak i na ziemi”. Mamy pragnąć, by wola Boża jak najpełniej się zrealizowała w naszym życiu. Uczmy się ścieżek Bożych, by wola Boża mogła się urzeczywistnić.

Jedziemy na rekolekcje, by to pragnienie mogło się w nas pogłębiać i oczyszczać.

Zaufanie i uwielbienie. Konf.14.06.2022

Konferencja ks. Andrzeja Kopczyńskiego

Zacisze, 14 czerwca 2022

Zaufanie i uwielbienie

Magnificat na visão de Martim Lutero

Maryja udała się wkrótce po Zwiastowaniu do domu św. Elżbiety w Ain Karin. Św. Elżbieta wypowiedziała do Niej następujące słowa: Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana. Odpowiedzią Maryi były słowa wdzięczności i uwielbienia wyrażone w hymnie Magnifikat. Słowa tego hymnu świadczą o tym, czym żyła Maryja. A żyła zaufaniem i uwielbieniem Boga. Matka Boża nie tylko wierzy Bogu, ale robi „krok” dalej, czyli żyje wdzięcznością. Głęboka ufność przeradza się w wdzięczność.

Dzisiaj rano słysząc za oknem samochody czyszczące ulicę, przypomniałem sobie, że już niedługo będzie święto Bożego Ciała, ja jeszcze nie złożyłem podania do Policji i Straży Miejskiej, o ochronę na czas uroczystości. Wtedy poczułem wdzięczność, że Bóg troszczy się o nas i przypomina mi o moich obowiązkach. I w wielu innych sprawach Bóg się troszczy o mnie, o nas.

Maryja była świadoma, że wszystko w Jej życiu było cudem. To Jej pomagało wszystkie sprawy przyjmować z wdzięcznością i uwielbiać Boga. Wdzięczność jest kolejnym krokiem po ufności. Jeśli nie ma wdzięczności, to znaczy, że nie było też ufności. Czy widzisz Boga w drobnych wydarzeniach codziennego dnia? Czy jesteś człowiekiem zaufania i człowiekiem wdzięczności? Czy na wydarzenia w życiu patrzysz jak na Boży cud?

Tak naprawdę wszystko jest cudem, choć to trudno zauważyć. Czy za sprawą Ducha Świętego wyrwałoby się z twojego serca uwielbienie Boga za wszystko, co spotykasz w życiu? Maryja za wiele spraw uwielbiała Boga. Każdy z nas pisze swój List. Czy jest to Magnifikat czy może jest to użalanie się nad sobą, albo narzekanie na siebie lub na innych? Wszystko od nas zależy.

W Nazarecie w czasie zwiastowania Maryja zaufała Bogu, kiedy przez anioła powiedział tyle, ile było Jej potrzebne na danie odpowiedzi, jednocześnie pozostawiając miejsce na zaufanie. W domu Elżbiety Maryja ujawniła, co kryło się w jej duszy. W Ewangeliach nie ma drugiego takiego wyznania Maryi, jak właśnie Magnifikat. Maryja odsłoniła stan swojego Niepokalanego Serca mówiąc słowa, które później stały się modlitwą całego Kościoła.

Zastanów się jaki List ujawnia stan twojej duszy? Czy jest to hymn uwielbienia Boga, albo List pełen smutku, narzekań i rozgoryczenia. Matka Boża żyła czymś więcej niż ufnością. Żyła wdzięcznością i uwielbieniem. Jeśli żyjemy rzeczywiście w komunii z Maryją, to Ona nasz smutny List będzie przemieniać w radosne Magnifikat. Jeśli będziemy blisko Jej serca, to nauczy nas żyć głęboką wdzięcznością.

Kiedy przeżywałem trudne chwile w kapłaństwie, wtedy mój kierownik duchowy zachęcał mnie do wyrażania w sercu wdzięczności choćby to było przez łzy, sztuczne i nie zgodne z przeżywanymi uczuciami. W wdzięczności ukryta jest ufność i coś więcej. Matka Boża żyła ufnością, ale i czymś więcej. Matka Boża odkrywa najgłębsze tajemnice swojego Niepokalanego Serca. Życzę wam, by Maryja wasz List pełen narzekań i obojętności przemieniła w Magnifikat, aby pomogła wam zrobić krok dalej.

Trud miłości bezinteresownej. Konf. 7.06.2022

Konferencja ks. Adama Kurowskiego

Zacisze, 7 czerwca 2022

Szyld Serce ~Hymn o Miłości~ Po angielsku - Bibelociarnia od Ani

Streszczeniem i fundamentem wszystkich przykazań jest miłować Boga i bliźniego. Jeśli spojrzymy na miłość, pytając o źródło jej istnienia to jest niezbywalne, abyśmy pamiętali, że jest nim Pan Bóg. Czyli, że miłość nie pochodzi od nas samych. A kiedy zapytamy czym albo jaka ona jest to z kart Pisma świętego dowiemy się, że jest niezasłużona i bezinteresowna.

Św. Paweł rozwinął jej treść w Hymnie o miłości (1Kor, 13). Możemy poczuć się skrępowani tym, że takiej zdolności do takiej miłości nie posiadamy. Bo nie potrafimy na taką miłość odpowiedzieć w sposób wzajemny ani za nią odpłacić. Nawet, jak dajemy wszystko, to jest to miłość skończona, w dysproporcji do miłości Boga, która jest nieskończona. A chodzi jeszcze o to, byśmy byli tak życzliwi do drugiego człowieka.

Nasze rozumienie miłości i postawa ma wynikać z tych dwóch filarów miłości Boga: niezasłużoności i bezinteresowności. Mamy bo możemy być bezinteresowni i świadczyć dobro, mimo że drugi człowiek na to nie zasługuje. Tymczasem jest w nas takie wewnętrzne ciążenie, że mimo woli rodzi się w nas ciągle pytanie: co ja z tego będę miał? W tym pytaniu tkwi paradoksalnie droga do szczęścia, ponieważ ujawnia ono prawdę o nas, że nie potrafimy być bezinteresowni. Szczęście jest wtedy, kiedy daję (z) siebie, ponieważ chcę. Nieszczęśliwość w nas tkwi w tym, kiedy nie chcemy siebie dawać. A możemy to czynić, ponieważ Pan Bóg tak właśnie z nami postępuje. Ciekawym tutaj obrazem jest modlitwa faryzeusza. Faryzeusz dziękował Bogu za to, że nie jest grzesznikiem. Dla nas właściwa byłoby modlitwa celnika i dziękowanie Bogu, że widzę siebie, że jestem grzesznikiem. Skoro Bóg patrzy na tego grzesznika, którego widzę z miłością zbawczą i bezinteresowną i niezasłużoną to tak samo czyni także wobec mnie. Skoro jest zdolny zbawić jego (drugiego człowieka grzesznika) to mnie także.

Pan Bóg patrzy bezinteresownie i dlatego może być cierpliwy. A bezinteresowność pozwala przeżywać szczęście płynące z wolności od bycia chciwym i patrzeć w sposób właściwy na drugiego człowieka. Nie uciekajmy od trudu pragnienia takiej miłości w naszych sercach. W jej darze od Chrystusa naszego Zbawiciela tkwi prawdziwe źródło naszego szczęśliwego życia już teraz w doczesności, która zapowiada wieczność.