Wola Boża, a nasza wola. Konf. 31.01.2023

Konferencja ks. Emila Adlera

Zacisze, 31 stycznia 2023

Historia miłosierdzia – Zwiastowanie – MISERICORS – Codzienna aplikacja  Miłosierdzia

Obraz zaczepnięty ze strony: Misericors

Wola Boża, a nasza wola

W czasie Adwentu, który przeżywaliśmy niedawno, czytania liturgiczne wskazywały na wiele postaci związanych z oczekiwaniem Izraela na przyjście Mesjasza.

Jedną z nich jest król Achaz, który zmagał się z zagrożeniami płynącymi z sąsiednich państw. Podjął wiele inicjatyw, by zawrzeć pokojowe ugody z potencjalnymi agresorami. Poczuł się pewnie dzięki swoim zabiegom. Do Achaza przyszedł prorok Izajasz i zachęcał go do proszenia Boga o znak dla siebie. Każdą prośbę Bóg chciał wysłuchać i objawić mu swoją wolę. Achaz nie był zainteresowany Bogiem, ani Jego wolą i nie chciał prosić, gdyż jak to stwierdził, że nie będzie wystawiał Pana Boga na próbę. Wydaje się, że odpowiedź Achaza była właściwa, a nawet pokorna, przecież to jest dobrze nie wystawiać Pana Boga na próbę. Co się kryło w odpowiedzi Achaza? Mam już podpisane porozumienia z innym królestwem, czuję się bezpieczny, nie potrzebuję Ciebie Panie Boże. Chociaż Bóg wyciągnął do niego pomocną dłoń, król nie chciał zwracać z prośbą. Ostateczna odpowiedź Achaza brzmiała: Nie potrzebuję Ciebie.

Inna postać adwentowa, to kapłan Zachariasz. W świątyni jerozolimskiej, podczas modlitwy Zachariasz przeżywał swoje zwiastowanie. Ukazał się mu anioł i przekazał radosną nowinę, że jego żona Elżbieta urodzi tak długo oczekiwanego syna. Zachariasz zdawał sobie sprawę, że ich czas na posiadanie dzieci dawno minął. Nie dowierzał aniołowi, żądał znaku, pytał po czym pozna, że ta wiadomość jest prawdziwa. Ostateczna odpowiedź Zachariasza brzmiała: nie ufam Tobie.

Kolejna wielka postać adwentowa to św. Józef, który przeżywał rozterki, gdyż jego żona Maryja spodziewała się dziecka, które poczęło się za sprawą Ducha Świętego. Anioł mówił do niego: Nie bój się Józefie wziąć do siebie Maryi, ponieważ św. Józef wcześniej postanowił potajemnie oddalić swoją żonę, nie dlatego, że Jej nie wierzył, ale dlatego, że uważał, że on nie zasługuje na taką żonę i na Jej Dziecko. Nie czuł się godny przebywania w obecności tak świętych Osób, mających tak bliski kontakt z Bogiem. Ostateczna odpowiedź św. Józefa brzmiała: Nie zasługuję na Ciebie, nie jestem Ciebie wart.

Teraz dochodzimy do najważniejszej postaci adwentu, do Maryi. W czasie zwiastowania po słowach archanioła Gabriela wydaje się, że Maryja pytała się podobnie jak Zachariasz. Jej pytanie brzmiało: Jak to się stanie, skoro nie znam męża? Ona nie mówiła: nie potrzebuję Ciebie, ani nie ufam tobie, ani nie mówi, że nie jest tego warta, czy nie zasługuję na ten zaszczyt. Jej odpowiedź brzmiała: Jak to się stanie? Wyjaśnij mi, bo chcę przyjąć tę propozycję, chcę do tego przylgnąć, zrozumieć. A kiedy usłyszała odpowiedź, że stanie się to za przyczyną Ducha Świętego, odpowiedziała: Niech mi się stanie i od tej pory już nie zmieniła zdania, nie wycofała się. Wyjaśnienie archanioła było dla Niej wystarczające. Ostateczna odpowiedź Maryi brzmiała: Zgadzam się, Niech mi się stanie według słowa Twego.

Te cztery postacie adwentowe dają nam pogląd, jakie odpowiedzi udzielają ludzie Bogu. Wola Boża może zostać odrzucona przez ludzką wolę kiedy człowiek odpowiada Jemu: nie potrzebuję Ciebie, nie ufam Tobie, nie jestem ciebie wart. Tylko Odpowiedź Maryi jest najlepszą, najdoskonalsza: wyjaśnij mi, bo chcę przyjąć wolę Bożą. I gdy otrzymała odpowiedź, powiedziała: Fiat, niech Mi się stanie według Słowa Twego.

 

Przypisy:

Achaz (skrócona forma imienia Joachaz: „oby Jahwe uchwycił”) − król Judy  w latach ok. 734 - 728 pne. Był synem Jotama. Po śmierci ojca został królem. Wyznawał religię pogańską, kananejską. Został pokonany przez Królestwo Izraela i Syrię, które przeprowadziły wspólny atak na Judeę. Odrzucając rady proroka Izajasza zwrócił się o pomoc do króla asyryjskiego Tiglat - Pilesera III, a po pewnym czasie został syryjskim poddanym.