Relacja z rekolekcji w Małym Cichym 2-10.07.2021

To były rekolekcje o pokorze. A główny temat: Pokora jest prawdą został zaczerpnięty z pism Świętej Teresy od Jezusa, która w Twiedzy wewnętrznej tak pisała:

Zastanawiałam się któregoś dnia nad pytaniem, dlaczego Pan tak bardzo kocha cnotę pokory, i nagle - bez własnego, jak mi się zdaje, namysłu mego - stanęła mi przed oczyma ta racja, że Bóg jest Prawdą najwyższą, a pokora niczym innym nie jest jak chodzeniem w prawdzie. Nie ma zaś prawdy większej nad to, że sami z siebie nic nie mamy dobrego, że nasza jest tylko nędza i nicość. Kto tego nie rozumie, ten chodzi w kłamstwie. Im zaś kto szczerzej uznaje tę prawdę, tym przyjemniejszy staje się Prawdzie najwyższej.

Rekolekcje rozpoczęły się Mszą Świętą, którą w kościele pw. świętego Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny w Małym Cichym odprawił ks. Kazimierz Sztajerwald - moderator rekolekcji.

W słowie wprowadzenia i zachęty Ksiądz Kazimierz powiedział:

Wszystko, co nas spotyka, zostało przygotowane przez Boga, który wybrał nas, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Chociaż jesteśmy słabi, leniwi, nieodpowiedzialni, nerwowi to jednak Bóg z miłości przeznaczył nas przez Jezusa Chrystusa do nieba. Powołał nas do zażyłości z sobą. Jesteśmy realistami i wiemy jacy jesteśmy naprawdę. Może niejeden sobie myśli: „to nie do wiary”, „mam swoje lata”, będzie dobrze, jeśli chociaż na czyściec zasłużę”. Jednak nie ma rzeczy niemożliwych. Mamy odpuszczenie grzechów przez krew Jezusa. Msza święta czyni nas godnymi Boga. On jest w nas, byśmy bez lęku i z odwagą weszli w rekolekcje. Z Chrystusem możemy przeżywać to, co niemożliwe.

Matka Boża wie, że Bóg pokornym łaskę daje. Każdego dnia ujawnia się nasza pycha. Ciągle musimy z nią walczyć. Masyw pychy stawia opór, ujawnia się smutek. Bóg kruszy skałę pychy w nas, by nas uwolnić. Trzeba zaprosić Matkę Bożą do walki ze złem zakotwiczonym w nas. Bóg wie w jakim zakresie możemy prawdę o sobie przyjąć. Pozwólmy Bogu, by działał przez wydarzenia. Matka Boża najlepiej wie, jak prowadzić dziecko drogą pokory.

Znamienne, że początek naszych rekolekcji przypadł na dzień uroczystości odpustowej w parafii Małe Ciche, związaną z obchodzoną w tym roku 160 rocznicą objawień Matki Bożej małej góralce Marysi Murzańskiej w pobliżu Rusinowej Polany. Maryja, pokorna Służebnica Pańska, zaznaczyła swoją obecność wśród nas również poprzez teksty liturgiczne naszej pierwszej rekolekcyjnej Mszy Świętej (wg formularza z uroczystości).

Dzieci i młodzież miały swoje programy rekolekcyjne, dostosowane do wieku.

Program dziecięcy: Święty Józef - pokorny, prowadzi do Boga wskazywał na przykład świętych, podążających drogą pokory w codziennym życiu. Dzieci śledziły wybrane wydarzenia z życia świętego Józefa oraz sługi Bożego, wkrótce błogosławionego ks. Stefana kardynała Wyszyńskiego na podstawie książki Piotra Kordyasza Stefek".

Program młodzieżowy był inspirowany tekstem Listu Apostolskiego Patris corde Papieża Franciszka, przybliżającym postać świętego Józefa jako patrona również dla ludzi naszego XXI wieku. Były także dla młodzieży przewidziane wyprawy w góry z Markiem Borutą oraz interesujące świadectwa Muriel i siostry Bożeny.

W tym roku do Małego Cichego przyjechało na rekolekcje 155 osób, od całkiem małych: najmłodsze - jeszcze pod sercem mamy, potem trójka dzieci jeszcze na rękach rodziców (poniżej 6 m-cy), dalej 32 dzieci do lat 12, jeszcze dziesiątka młodzieży od 13 do 18 lat, potem przeszło sto osób dorosłych, aż do najstarszego uczestnika 82-latka. Posługę duchową pełniło czterech kapłanów: ks. Kazimierz Sztajerwald, ks. Andrzej Mazański - moderator RRN w diecezji warszawsko-praskiej, ks. Mieczysław Jerzak oraz ks. Ryszard Półtorak - moderator RRN w diecezji elbląskiej.

Hasło główne rekolekcji: Pokora jest prawdą zostało rozwinięte w ośmiu w kolejnych dniach, w których były podejmowane następujące tematy:

1. Pokora - bieg po ostatnie miejsce;

2. Pycha – śmiertelny wróg życia duchowego;

3. Poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli;

4. Niewola duchowego narcyza;

5. Aby Bóg działał w nas i przez nas;

6. Dlaczego Bóg odsłania wnętrze grobu pobielanego?;

7. Miłość współweseli się z prawdą (1 Kor 13, 6);

8. On ma wzrastać, ja mam maleć.

Treść wygłoszonych konferencji tematycznych została opublikowana w oddzielnym artykule. Zapraszamy do zapoznania się z tymi tekstami nie tylko tych, którzy nie mogli z różnych względów uczestniczyć w rekolekcjach ale i tych, którzy uczestniczyli w rekolekcjach. To przypominanie, wracanie do istotnych treści duchowych jest ważne, bo pomaga nam wytrwać na drodze pokory, z której tak łatwo schodzimy, pomaga w walce w własną pychą w naszej codzienności. Skorzystajmy z tej możliwości, aby plon naszej duchowej pracy był większy.

Dzień rekolekcyjny rozpoczynaliśmy modlitwą - półgodzinną medytacją w kościele, z pomocą tekstów Ewangelii z dnia" zamieszczonych w Informatorze rekolekcyjnym, który otrzymał każdy dorosły uczestnik oraz młodzież . Można było rozmyślać samodzielnie w ciszy, albo uczestniczyć w medytacji prowadzonej przez animatora. Modlitwa poranna dzieci była prowadzona w domach przez animatorów dziecięcych. Centralnym wydarzeniem każdego dnia była Msza Święta, po której kapłan głosił konferencję duchową.

Kolejnym duchowym punktem były spotkania domowe, w których uczestnicy dzielili się swoimi przemyśleniami i świadectwami po wysłuchanej konferencji.

W tym czasie dzieci i młodzież uczestniczyły w swoich spotkaniach prowadzonych przez animatorów.

Pod koniec dnia rodzice w czasie modlitwy wieczornej z dziećmi mogli korzystać z pomocy materiałów formacyjnych, stosownie do odpowiedniego tematu z dnia programu dziecięcego.

Późnym wieczorem adorowaliśmy w kościele Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie.

Wiele osób przystępowało do Sakramentu Pokuty, kapłani służyli także uczestnikom rozmową duchową.

Kolejne dni miały zaplanowane  wydarzenia jednorazowe, i tak: w sobotę Msza Święta była odprawiona w kościele w Murzasichlu, dokąd udaliśmy się pieszo przez las; w niedzielę rano odprawiliśmy nabożeństwo Drogi Światła w sąsiedniej wsi Lichajówka (w terenie), a po południu spotkaliśmy się wszyscy w plenerze na pogodnym wieczorze", gdzie mogliśmy się poznać i zaprezentować swoje domowe wspólnoty; w poniedziałek i wtorek po obiedzie była okazja do wyjścia w góry, wiele osób odwiedziło Sanktuarium Matki Bożej Królowej Tatr na Wiktorówkach; we wtorek gościliśmy p. Piotra Kordyasza, który zaprezentował dzieciom, młodzieży i dorosłym sylwetkę i duchowość Sługi Bożego ks. Stefana kardynała Wyszyńskiego; w środę nawiedziliśmy Sanktuarium Matki Bożej Królowej Podhala w Ludźmierzu, tam wraz ze wspólnotami RRN z innych diecezji uczestniczyliśmy we Mszy świętej i konferencji wygłoszonej przez ks. Dariusza Kowalczyka - moderatora krajowego RRN; w czwartek wraz z RRN archidiecezji warszawskiej pojechaliśmy do Bachledówki do Sanktuarium Matki Bożej Częstochowskiej, miejsca związanego z Prymasem Tysiąclecia, który tam często przyjeżdżał, aby wypocząć i spotkać się z kardynałem Karolem Wojtyłą; w piątek odprawialiśmy Drogę Krzyżową (w terenie) w okolicach osiedla Błociska.

Od kilku lat do Ludźmierza przyjeżdżał ksiądz biskup Andrzej Siemieniewski, delegat Episkopatu ds. RRN, który do nas głosił  Słowo Boże. W tym roku ks. bp nie był obecny w Ludźmierzu, ponieważ obejmował w tym czasie obowiązki ordynariusza diecezji legnickiej po niedawnej nominacji papieskiej na ten Urząd. Wystosowaliśmy do ks. bp Andrzeja list z pozdrowieniami z rekolekcji z zapewnieniem o modlitwie o potrzebne łaski na nową posługę w Kościele.

Rekolekcje były dla nas zachętą do wejścia i podążania w naszym życiu drogą pokory, za przykładem Pana Jezusa, Matki Bożej i świętych: św. Józefa, św. Teresy od Jezusa, św. Teresy od Dzieciątka Jezus, św. Jana Chrzciciela i sługi Bożego Stefana Wyszyńskiego i wielu innych.

Dziękujemy Panu Bogu za ten czas i za wszystkie łaski, które nam dał i nadal będzie udzielał na drodze pokory. Chociaż słowo dziękuję" wypowiedziane Bogu, to zbyt mało, co może wyrazić człowiek. Bogu dziękuje się: modlitwą, jałmużną i postem podjętym w duchu wdzięczności.

Dziękujemy wszystkim uczestnikom rekolekcji, a w sposób szczególny tym, którzy podjęli posługę i różne funkcje:

Księżom - ks. Kazimierzowi, ks. Andrzejowi, ks. Ryszardowi i ks. Mieczysławowi za sprawowane dla nas Msze święte, za homilie i konferencje, za spowiedzi i rozmowy duchowe i każdą inną posługę w Małym Cichym. Dziękujemy ks. Dariuszowi Kowalczykowi, moderatorowi krajowemu RRN za wygłoszone konferencje w Ludźmierzu i na Bachledówce.

Dziękujemy animatorom:
dziecięcym: Elżbiecie Zajączkowskiej, Małgorzacie Gawrylkiewicz, Gabrieli Chacińskiej, Małgorzacie Tatarynowicz, Małgorzacie i Jarosławowi Turowskim,
młodzieżowym: Bogusi Dorociak i Markowi Borucie oraz siostrze Bożenie Wetoszce i Muriel Waterlot, wspierającym swoim świadectwem naszą młodzież,
animatorom domów: Jagodzie Zygmunt, Mariannie Walasek, Adamowi Arteckiemu, Iwonie Skibie, Barbarze Dmowskiej, Arturowi Paprockiemu i Małgorzacie Babińskiej za trud organizacyjny, za tworzenie wspólnot domowych, prowadzenie spotkań i modlitwę za swoich uczestników rekolekcji, 
animatorowi liturgicznemu Jerzemu Jaworskiemu,
animatorowi muzycznemu Maciejowi Wyrzykowskiemu oraz całemu zespołowi muzycznemu.

Dziękujemy:
Krzysztofowi Kozłowskiemu za pomoc w wydaniu drukowanych materiałów rekolekcyjnych: informatorów, śpiewników, materiałów dla dzieci i rodziców,
Adamowi Kubickiemu za pomoc w rozprowadzeniu książek,
Markowi Kowakskiemu za zorganizowanie przejazdów busami do Ludźmierza i na Bachledowkę.

Dziękujemy gościowi rekolekcji panu Piotrowi Kordyaszowi za pełne pasji i osobistego zaangażowania prelekcje (dokładnie było ich trzy) o księdzu kardynale Stefanie Wyszyńskim.

Bóg zapłać wszystkim.

Ela Myśliwiec i Tomek Kosko